Հայաստանի հավաքականի և Դոնեցկի «Շախտյորի» կիսապաշտպան Հենրիխ Մխիթարյանը, ով «Звезда»-ի անցկացրած մրցույթի արդյունքներով դարձել է մայիս ամսվա ԱՊՀ լավագույն ֆուտբոլիստը, հարցազրույց է տվել«Спорт-Экспресс»-ին:
— Ընդունեք «СЭ»-ի շնորհավորանքները: «Звезда»-ի մայիս ամսվա քվեարկության արդյունքներով զբաղեցրել եք առաջին հորիզոնականը:
— Շնորհակալություն:
— Խոստովանեք, սպասու՞մ էիք նման հաջողության:
— Եթե անկեղծ, չէի սպասում: Իհարկե, առաջին հերթին ինձ համար անձնական հաջողությունների հետ համեմատած կարևոր են թիմային հաջողությունները: Բայց հաճելի է, որ ինձ, որպես «Շախտյորի» ֆուտբոլիստ, հաջողվել է հասնել նման մակարդակի: Դրա համար շատ շնորհակալ եմ այն մարդկանց, ովքեր ինձ տվել են իրենց ձայները:
— Մինչ այժմ «Звезда»-ի ամբողջ տարվա քվեարկության արդյունքում այդ մրցանակին արժանացել են ռուս և ուկրաինացի ֆուտբոլիստներ: Ըստ քեզ, հնարավորություններ կա՞ն, որ մի օր այդպիսի պատվի կարժանանան հայ ֆուտբոլիստները:
— Իհարկե, համոզված եմ, որ մի օր այդպիսի բան կլինի: Շատ հայ ֆուտբոլիստներ ունեն մեծ ներուժ և նրանք ամեն բան անում են, որ խաղադաշտում ցույց տան իրենց լավ կողմերը:
— Եթե հետ նայենք, մայիսն իսկապե՞ս ձեզ համար մարզական արդյունքներով լավ ստացվեց:
— Դե, այն առումով, որ «Շախտյորը» դարձավ չեմպիոն, իսկ մայիսի սկզբում նվաճեց Ուկրաինայի գավաթը, ապա այո:
— Ուկրաինայում նույնպես ձեզ չշրջանցեցին: «Շախտյորի» երկրպագուների քվեարկության արդյունքում դուք դարձաք մրցաշրջանի լավագույն խաղացողը: Հաճելի՞ է:
— Այստեղ ամեն ինչ պարզ է: Ես Դոնեցկում ունեմ շատ երկրպագուներ հայկական սփյուռքից: Մի խոսքով, ես հաղթեցի հիմնականում նրանց շնորհիվ, դե նաև այն մարդկանց, ովքեր քվեարկել են ինձ համար: Հաճելի էր մրցանակ ստանալ «Շախտյորից», չէ որ մրցակցությունն այստեղ մեծ է:
— Հետաքրքիր է, ի՞նչ եք դուք զգում այն ժամանակ, երբ «Դոնբասս Արենայում» գոլ խփելուց հետո, հնչում է «Սուսերով պարը»:
— Դա մեծ նվաճում է ինձ համար: Ոչ բոլորին է այդպիսի մեծ պատիվ ընձեռնվում գոլ խփել և լսել իր պատվին մեծագույն հայրենակցի երաժշտությունը: Ի դեպ առաջնության վերջին՝ «Ալեքսանդրիայի» դեմ խաղում գոլ խփելուց հետո, հնչեց 2 երաժշտություն՝ Արամ Խաչատրյանի «Սուսերով պարն» ու Արա Գևորգյանի «Արցախ» ստեղծագործությունը: Կրկնակի հաճելի է, որ դրա շնորհիվ մարդկանց ավելի շատ հնարավորություն է տրվում, հայկական մշակույթի մասին իմանալ մի փոքր ավելին:
— Ինչպիսի՞ զգացում է քեզ աստղ զգալը:
— (Ծիծաղում է): Ես ինձ աստղ չեմ զգում: Ես Երևանի հասարակ քաղացացի եմ: Աստղերը երկնքում են:
— Երկրպագուների շրջանում հայտիությունը անհանգստացնու՞մ է:
— Ոչ, ամենևին: Շատ հաճելի է, երբ քեզ ճանաչում են փողոցում կամ ռեստորանում: Միշտ դրական լիցքեր եմ զգում:
— «Շախտյորը» երրորդ անգամ անընդմեջ դառնում է չեմպիոն: Ինչի՞ շնորհիվ է դոնեցկյան ակումբին հաջողվում առաջ անցնել բավականին ուժեղ Կիևի «Դինամոյից»:
— Բարձր կարգի և թիմային փոխհամագործակցության շնորհիվ: Արագ խաղով: Եվ նաև սեփական ուժերի հանդեպ ունեցած հավատի: Մենք միշտ պայքարում ենք մինչև վերջ:
— Մրցաշրջանը նշանակալից է ձեզ համար նաև խաղադաշտում տեղի ունեցած դիրքային փոփոխությունների համար: Ուկրաինայի առաջնության վերջնամասում «Շախտյորի» գլխավոր մարզիչ Միրչա Լուչեսկուն ձեզ մոտեցրեց հարձակման գծին: Կարո՞ղ եք այդ դիրքը ձեզ համար ավելի հարմար համարել:
— Այո, իհարկե, ինձ հարմար է առջևում: Հարձակման գծում ինձ շատ լավ եմ զգում: Բայց եթե մարզիչն ինձ դնի պաշտպանական գծում, չեմ առարկի: Համաձայն եմ ամեն ինչի, միայն թե ակումբը հաղթի:
— Կիսվեք գաղտնիքով, ի՞նչ էր ձեզ խոստացել Սելեզնյովը, որ ստանա ցանկալի փոխանցումը («Ալեքսանդրիայի» դեմ առաջնության վերջին խաղում, մեն մենակ դուրս գալով դարպասապահի դեմ Մխիթարյանը չհարվածեց, սպասեց Սելեզնևովին, փոխանցում կատարեց, և վերջինս էլ այդ գոլի շնորհիվ հաղթեց ռմբարկուների պայքարում,- ArmFootball.com):
— (Ծիծաղում է): Ընդանրապես ես մրցաշրջանի ավարտից հետո մեկնեցի Երևան և մենք չենք հանդիպել: Բայց խոստացել է փոխհատուցել: Իրականում ինձ համար կարևորն այն է, որ իմ խաղընկերն ու ընկերը, դարձավ լավագույն ռմբարկու: Դրանից լավ ոչինչ չի կարող լինել:
— Ընդունված է համարել, որ Ուկրաինայում մրցակցության մակարդակը ցածր է և այն ընթանում է Դոնեցկի և Կիևի միջև: Դուք կիսու՞մ եք այդ կարծիքը:
— Այս տարի միացավ նաև Խարկովի «Մետալլիստը», լավն էր «Դնեպրը»: Հուսով եմ` այս մրցաշրջանում լավ մրցակցություն կառաջարկի նաև Կիևի «Արսենալը», ով Եվրոգավաթներում խաղալու իրավունք է վաստակել: Վատ չէր հանդես գալիս նաև Սիմֆերոպոլի «Տավրիան»: Կան մրցակիցներ, ովքեր բացվում և լավ ֆուտբոլ են խաղում «Շախտյորի» ու «Դինամոյի» դեմ: Բայց, ցավոք, կան նաև այնպիսիք, որոնք խաղի 90 րոպեների ընթացքում պաշտպանվում են և նրանց միակ ցանկությունը ոչ-ոքիի հասնել է:
— Իսկ «Չելսի՞ն», ով հաղթեց Չեմպիոնների լիգան` ոչ այնքան դիտարժան խաղ ցուցադրելով:
— «Չելսին» արդյունք ցույց տվեց: Դա նրա ոճն է: Ակումբն այդպես է խաղում և հաճույք է ստանում: Ես խոսում եմ այն ակումբների մասին, որոնք միայն պաշտպանվում են ու չեն մտածում ուրիշ ոչնչի մասին:
— Ի՞նչ չբավականացրեց դոնեցկյան ակումբին, որ ավելի լավ հանդես գա նույն Չեմպիոնների լիգայում:
— Մենք կարծում էինք, որ եթե անցած Չեմպիոնների լիգայում հասանք մինչև 1/4 եզրափակիչ, ապա այս անգամ ամեն ինչ ավելի հեշտ կլինի:
— Հնարավո՞ր է, որ խմբային փուլի մրցակիցների թերագնահատել եք, ասենք հենց «Անորտոսիսին»:
— Ոչ, շատ լուրջ էինք տրամադրվել:
— Թվում է` «Շախտյորի» խաղային անկումը եկավ հենց այն ժամանակ, երբ ակումբը հանդես էր գալիս ՉԼ-ի խմբային փուլում:
— Հնարավոր է: Ուկրաինայի առաջնությունում մենք մի քանի խաղ վատ անցկացրինք, դրա հետ մեկտեղ էլ ձախողվեցինք Չեմպիոնների լիգայում: Կարելի է ասել, դա ակումբի սև շրջանն էր, բայց փառք Աստծո, ամեն ինչ հետևում է և հիմա մտածելու ենք միայն նոր Չեմպիոնների լիգայի մասին: Ամեն ինչ կանենք, որ ամենաքիչը հասնենք մինչև կիսաեզրափակիչ:
— Հետևու՞մ եք Եվրո 2012-ին:
— Իհարկե, շատ մեծ հաճույքով: Առավել ևս, որ խաղերն անցկացվում են նաև իմ Դոնեցկում:
— Դեռ ցավ մնացե՞լ է նրանից, որ չհաջողվեց Հայաստանի հավաքականի հետ որպես մասնակից մեկնել Եվրոյին:
— Այն ժամանակ՝ աշնանը, Իռլադիայի դեմ եզրափակիչ խաղից հետո, մնացել էին վատ լիցքեր, բայց ես աշխատեցի դրանց մասին որքան հնարավոր է շուտ մոռանալ:
— Իսկ ընդհանրապես ինպե՞ս ստացվեց, որ հայկական թիմը, որը սովորաբար հետնապահների թվում էր, հանկարծակի փոխվեց Եվրոյի ընտրական տուրի ժամանակ:
— Մրցակիցների թերագնահատումը:
— Ու՞մ կողմից:
— Հիմնականում սլովակների կողմից: Թե տանը, թե դրսում:
— Բրազիլիայում տեղի ունենալիք Աշխարհի առաջնության որկավորման փուլում Հայաստանի հավաքականը պետք է խաղա Իտալիայի, Չեխիայի և Դանիայի դեմ: Կարելի՞ է սպասել, որ հիմա բոլորը ձեր նկատմամբ լուրջ կվերաբերվեն:
— Կարծում եմ, որ շատ լուրջ: Մենք նույնպես չենք պատրաստվում ուղղակի դուրս գալ խաղադաշտ: Մեզ մոտ հիմա այնպիսի թիմ է հավաքվել, որ մենք պայքարելու ենք միայն հաղթանակի համար:
— Հայաստանի ուժերի սահմաններու՞մ է պայքարել մունդիալի ուղեգրի համար:
— Կարծում եմ` այո:
— Մարզիչներն ու երկրպագուները ձեզնից շատ սպասելիքներ ունեն, չէ որ դուք ներկայիս հավաքականի առաջատարներից մեկն եք: Պատասխանատվություը մե՞ծ է:
— Ոչ, ամեն ինչ կարգին է: Ես արդեն 23 տարեկան եմ: Սա արդեն այն տարիքը չէ, որ դու մտահոգվես կամ նյարդայնանաս: Պետք է դուրս գալ խաղադաշտ և անել այն ամենը, ինչ կախված է քեզնից: Եվ այդ ժամանակ ամեն ինչ կստացվի:
Երեկ, որոշեցի պատրաստել մի նկար, որում փորձում էի հասկացնել, որ չի կարելի պաշտել արմատներով թուրք Մեսուտ Օզիլին, որ ունենք մեր ուժեղ ազգային հավաքականը, որտեղ խաղում են պրոֆեսիոնալ, ուժեղ ու նվիրված ֆուտբալիստներ, այդ թվում նաև մեր առաջատար Յուրա Մովսիսյանը: Մեր ազգային հավաքականը Եվրո 2012-ի ընտրական փուլի բոլոր խաղերում բարձր է պահել մեր պատիվը, հնարավորություն է տվել ուրախանալու, համախմբվելու, մի բան, որը դժվար է անել մեր օրերում:
ArmTeam 
You must be logged in to post a comment.